Abschottungsinitiative der SVP | Forbarinciativo de Svisa Popolpartio
Die Abschottung der Schweiz durch die Annahme der fremdenfeindlichen Anti-Migrationsinitiative würde kein einziges Problem unseres Landes lösen, aber viele Probleme schaffen, die heute nicht existieren. Armut und Umweltverschmutzung sind globale Probleme und benötigen globale Strategien zu ihrer Bewältigung. Eine Kündigung der bilateralen Verträge mit der EU würde unser Land in die völlige Isolation treiben. Im Gegensatz zu Australien können wir uns weder selbst versorgen, noch sind wir eine Insel. Es ist sehr bequem für seine eigenen Probleme anderen, in diesem Fall den Einwanderern, die Schuld zu geben. Wer bitte soll all die Arbeit verrichten, welche heute in der Schweiz von Migrantinnen und Migranten geleistet wird? Wer wird unsere Kranken und alten Menschen pflegen? Wer wird unsere Strassen reinigen und unseren Kehricht entsorgen? Wer wird unsere Eisenbahnen und Strassen ausbauen und im Stand halten? Wie sehen abends Zürichs Strassen in den Vergnügungsvierteln aus, wenn keine Ausländer mehr hier wären? Und was wären unsere Tourismusorte ohne ausländische Gäste und ohne ausländisches Dienstpersonal? Und wer hilft bitte unseren Bauern bei der Ernte? Auf diese Initiative kann es nur eine Antwort geben, ein klares und deutliches NEIN an der eidgenössischen Abstimmung vom 9. Februar 2014!
La enfermo de Svislando per la akcepto de la fremdulmalama kontraŭenmigra popoliniciativo ne solvus eĉ unu solan problemon de nia lando, sed ĝi kreus multajn problemojn, kiuj hodiaŭ ne ekzistas. Malriĉeco kaj media poluado estas tutmondaj problemoj, kiuj postulas tutmondajn strategiojn por ilia supero. Nuligo de la duflankaj kontraktoj kun EU komplete izoligus nian landon. Kontraŭe al Aŭstralio ni ne povas mem zorgi por ni kaj ni ne estas insulo. Estas tre komforta kulpigi aliajn por la propraj problemoj, en la konkreta kazo la eksterlandanojn. Kiu bonvolos fari ĉian laborn, kiun nun en Svislando faras geenmigrintoj? Kiu flegos niajn malsanulojn kaj niajn maljunulojn? Kiu purigos niajn stratojn kaj forprotos nian rubon? Kiu subtenons kaj plukonstruos niajn fervojojn kaj vojojn? Kiel aspektus vespere la stratoj de Zuriko en la ĝuaj kvartaloj, se ne estus eksterlandanoj tie? Kaj kio fariĝos el niaj turismaj lokoj sen eksterlandaj gastoj kaj sen eksterlanda servistaro? Kaj kiu bonvolos helpi al niaj kamparanoj dum la rikolto? Al tiu iniciativo povas esti nur unu respondo, nome klara kaj neta NE okaze de la svisa federacia baloto de la 14-a de februaro 2014!
Kion signifas la JESo al la amasenmigra popoliniciativo de la Svisa Popolpartio?
Der Entscheid ist fatal, aber es ist ein Volksentscheid und bei Volksentscheiden ist nun einmal nicht relevant, ob sie richtig oder falsch sind. Der Volksentscheid ist Gesetz und gilt, selbst dann, wenn das Ergebnis äusserst knapp ist. Es ist klar, dass die Initiative fremdenfeindlich ist, dennoch bedeutet es nicht, dass all diese Menschen, welche für diese Initiative fremdenfeindlich sind und dies auch so verstanden haben. Ein grosser Teil derer, die für diese Initiative gestimmt haben, haben hier nicht gegen Ausländer sondern eigentlich gegen das ungebremste Wachstum gestimmt und geglaubt, sie könnten die mit dem immer rascheren Wachstum verbundenen Probleme lösen, indem sie die Zuwanderung einschränken. Das ist natürlich ein grosser Trugschluss, denn die Probleme des Wachstums sind nicht national sondern nur global lösbar.
La decido estas fatala, sed estas popola decido kaj ĉe popolaj decidoj fakte ne estas esenca, ĉu ili estas ĝustaj aŭ malĝustaj. Popola decido eĉ tiam validas, kiam la rezulto estas tre lima. Tute klaras, ke la iniciativo estas fremdulmalama, tamen tio ne signifas, ke ĉiuj tiuj homoj, kiuj voĉdonis por tiu iniciativo estas fremdulmalamantoj kaj tion tiel komprenis. Granda parta de tiuj, kiuj voĉdonis por la iniciativo, jen ne voĉdonis kontraŭ eksterlandanoj sed fakte kontraŭ la senlima kreskado kaj kredis, ke ili povas solvi la problemojn ligitajn al la ĉiam pli rapida kresko limigante la enmigron. Tio memkompreneble estas granda miskonkludo, ĉar la problemoj de la kreskado ne estas nacie sed nur tutmonde solveblaj.
Die ersten Reaktionen aus der Europäischen Union sind allerdings kindisch und vor allem kontraproduktiv: Bisher hat die Schweiz keinen einzigen ihrer Verträge mit der Europäischen Union verletzt oder gekündigt, sondern lediglich Kund getan, dass sie eine neue Verhandlung dieser Verträge wünscht. Alleine diese Ankündigung nimmt aber die Europäische Union zum Anlass die Schweiz jetzt bereits präventiv zu bestrafen und von verschiedenen Programmen wie Erasmus oder Forschungszusammenarbeit auszuschliessen und auf das Schweizer Volk einzudreschen. Das steht einer Union, die selber kaum über demokratische Legitimität verfügt, nicht an und grenzt an Nötigung und Erpressung. Statt solcher Drohgebärden wäre es nun angebracht, zuerst einmal abzuwarten, wie die Schweiz diesen neuen Verfassungsartikel in Gesetze umzusetzen gedenkt, es gibt durchaus Spielraum, die Gesetze so zu formulieren, dass die Freizügigkeit in ihrem Grundprinzip nicht verletzt wird.
La unuaj reagoj de Eŭropa Unio tamen estas tamen infanecaj kaj antaŭ ĉio kontraŭefikaj. Ĝis nun Svislando ne unu solan de siaj kontraktoj kun Eŭropa Unio malobservis aŭ nuligis, sed nur anoncis, ke ĝi deziras renegocon de tiuj kontraktoj. Tiun-ĉi simplan anoncon Eŭropa Unio tamen misuzas por anticipe puni jam nun Svislandon kaj ekskludi de diversaj programoj kiel Erasmo aŭ esplorkunlaboro kaj ataki la svisan popolon. Tia konduto ne decas al unio, kiu mem apenaŭ posedas demokratan legitimecon kaj similas al ĉantaĝo kaj korupto. Antstataŭ tiel minaci nun decus atendi unue ĝis Svislando transformas tiun novan konstitucian paragrafon al leĝoj, ja ekzistas interpretebloj en la formulado de la leĝoj, tiel ke la libera cirkulado en la baza principo ne estos vundita.
Wenn aus dem Volksentscheid eines ersichtlich ist, dann die Tatsache, dass viele Menschen Angst vor den Folgen des unbegrenzten Wachstumswahns haben und diese Sorge ist sehr wohl berechtigt. Ein System, das so ausgelegt ist, dass es nur funktioniert, solange es wachsen kann, dem ist der Zusammenbruch bereits inhärent, denn die Ressourcen sind endlich und spätestens dann, wenn die Ressourcen aufgebraucht sind, wird dieses System kollabieren. Was wir in Zukunft brauchen, dass sind nicht offene sondern in sich geschlossene Systeme, die auf einem Kreislauf basieren und wo ein Gleichgewicht herrscht. Das Ziel muss es also sein, dass das Wachstum nur noch im Sinne der Regeneration der Abgänge stattfindet. Bei der Produktion heisst das, dass statt Quantität eben Qualität angestrebt werden muss. Wir stehen hier vor einer grossen Herausforderung. Die Europäische Union ihrerseits tut gut daran, das Signal aus der Schweiz sehr ernst zu nehmen und ihre eigene Wachstumsstrategie zu überdenken! Wenn die Europäische ihr eigenes Wachstum einerseits und ihre wirtschaftliche Krise andererseits in den Griff bekommt, dann lässt auch der Migrationsdruck aus der Europäischen Union auf die Schweiz nach.
Se io konkludeblas el la popola decido, tiam la fakto, ke multaj homoj timas la sekvojn de la senlima kreskomanio, kaj tiu zorgo estas tre prava. Sistemo, kiu estas tiel konstruita tiel, ke ĝi nur funkcias, dum ĝi povas kreski, jam portas en si la disfalon, ĉar la rimedoj estas finaj kaj plej malfrue tiam, kiam ili estos foruzitaj, la sistemo kolapsos. Kion ni bezonos estonte, ne estos malfermitaj sed sistemoj fermitaj en si mem, kiuj baziĝas sur cirkulado kaj ekvlibro. La celo do devas esti, ke la kreskado okazos nur ankoraŭ en la senco de regenerado de la forpasoj. Por la produktado tio signifas, ke oni devas strebi al kvalito anstataŭ kvanto. Ni troviĝas antaŭ granda defio. Al Eŭropa Unio decus respekti la signalon el Svislando kaj pripensi la propran kreskostrategion! Se Eŭropa Unio unuflanke majstros sian propran kreskon kaj aliflanke sian ekonomian krizon, tiam ankaŭ la migra premo de Eŭropa Unio al Svislando malpliiĝos.
Einen Kommentar zu diesem Artikel senden|Sendi komenton al ĉi-tiu artikolo
Ihr Kommentar wird nach Prüfung hier publiziert. Es besteht kein Anspruch auf Veröffentlichung und zu lange Kommentare können gekürzt werden. Beleidigende Kommentare werden nicht publiziert und für den Inhalt der Kommentare haftet alleine der Autor. Damit die Kommentare publiziert werden können müssen sie mit Name und Adresse des Absenders versehen werden. Adresse und E-Mail-Adresse der Kommentatoren werden nicht publiziert.
Via komento post kontrolo estos publikigita ĉi-tie. Ne ekzistas rajto al publikigo kaj tro longaj komentoj povas esti mallongigitaj. Ofendaj komentoj ne estos publikigitaj kaj pri la enhavo respondecas sole la aŭtoro. Por ke komento povas esti publikigita, devas esti indikita nomo kaj adreso de la sendinto. La adreso kaj retadreso de la komentantoj ne estos publikigitaj.